O czym należy pamiętać, jak podaje Katechizm Kościoła Katolickiego:
„Pierwszą łaską sakramentu namaszczenia chorych jest łaska umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwem starości”.
„Dzieciom również należy udzielać namaszczenia chorych, jeżeli osiągnęły taki poziom umysłowy, że ten sakrament może im przynieść pokrzepienie” – czytamy w Kodeksie Prawa Kanonicznego.
Innymi słowy sakrament namaszczenia chorych jest sakramentem nadziei, ma umocnić chorego i pomóc wyzdrowieć.
W przypadku, gdy chory stracił przytomność, sakramentu udziela się tylko, jeżeli zachodzi prawdopodobieństwo, że chory poprosiłby o niego sam gdyby tylko mógł.
Nie udziela się zmarłym, ani tym, którzy świadomie trwają w jawnym grzechu ciężkim.
Szafarzem sakramentu jest kapłan, tylko!
Na obrzędy sakramentu składają się następujące elementy: kapłan nakłada w milczeniu ręce na głowę chorego, modli się nad chorym, namaszcza go świętym olejem.
Zgłosić potrzebę udzielenia sakramentu namaszczenia chorych można na kilka sposobów:
– poprzez wizytę w kancelarii parafialnej,
– kontakt telefoniczny,
– podejść do kapłana po Mszy.
Pierwsze Piątki Miesiąca:
Do chorych udajemy się od godz. 8.00 w każdy pierwszy piątek miesiąca.
zJeżeli mamy chorego, który potrzebuje, aby kapłan dotarł do niego z Komunią świętą i spowiedzią, zgłaszamy jak wyżej.
Zachęcamy do tego!